We onderscheiden acute en chronische darmproblemen. We spreken al van chronische darmproblemen na 5 dagen! De darm bevat miljarden villi (draadjes) die dienen voor de voedselopname. Deze villi zijn erg gevoelig voor schade, gelukkig kunnen ze ook redelijk goed herstellen.

• Acute darmproblemen (minder dan 5 dagen) oorzaken:
  • Iets fout gegeten of gedronken, garbage gut=afvalresten, slecht bewaard voedsel, iets gevonden op straat.
  • Voedingsfouten en voedselintolerantie, komen heel vaak voor maar zal chronische vormen aannemen.
  • Parasieten (wormen, Giardia). Bij Giardia vaak erge diarree met verzwakking bij pups.
  • Diarree na antibioticum. Geef na antibioticagebruik steeds een probioticum.
  • Bacteriën, virussen (zoals Coronavirus, Parvovirus, Salmonella).
  • Obstructie (bal opgegeten). Jonge honden eten vanalles op, wees alert als je jonge hond ineens erge maagdramstoornissen en anorexie vertoont. Hevige diarree en braken zijn vaak de eerste pogingen van het lichaam om het vreemd voorwerp er alsnog uit te krijgen.

• Chronische of infiltratieve darmproblemen (afwijkende stoelgang voor meer dan 5 dagen) oorzaken:
  • Voedings- en verteringsproblemen komen heel vaak voor. (De gemiddelde dierenarts verkoopt voeding niet zomaar. Het lijkt logisch dat veel dieren niet goed reageren op rundsvlees, van nature zou een hond of kat geen rund opeten. Hypo-allergene voeders zijn aangepast).
  • Een tekort aan vitamine B12 kan een chronische darmontsteking veroorzaken.
  • Lymfocytaire plasmocytaire enteritis.
  • Eosinofiele enteritis veelal door langdurig aanwezige parasieten of een allergie.
  • Parasitair (wormen) en eencellige parasieten.
  • Bacteriële overgroei, kan op zichzelf maar kan ook een teken zijn van onderliggende ziekte.
  • Tumoren in de darm.

• Problemen specifiek in de dikke darm (einddarm, colon) tot rectum oorzaken:
  • Ontsteking door voedingsfouten.
  • Chronische colitis (dikkedarmontsteking) is een veelvuldige oorzaak van chronische diarree. Opnieuw is voeding veel voorkomende oorzaak.
  • Infecties
  • Tumor en poliepen
  • Constipatie

• Systemische darmproblemen, dat wil zeggen darmproblemen waarvan de oorzaak elders in het lichaam ligt (oorzaak niet in de darm):
  • Hyperthyroidie= schildkliertumor veelal goedaardig bij de kat en kwaadaardig bij de hond. Komt vaak voor bij de kat. De kat vermagert, braakt geregeld en heeft steeds veel honger.
  • Cushing en Addison zijn bijnieraandoeningen die we vaker bij de hond zien en naast andere klachten ook spijsverteringsproblemen geven.
  • Pancreasproblemen: EPI (exocriene pancreas insufficiëntie) komt vaak voor bij de hond. Bij EPI maakt het dier geen spijsverteringsenzymen aan, dewelke noodzakelijk zijn om het voer te verteren. Typisch diarree dat een grote berg vormt. Bij EPI komt het voedsel er bijna allemaal onverteerd terug uit, vandaar ze veel stoelgang maken. De dieren hebben ook veel honger omdat ze amper iets van energie uit hun voeding kunnen halen.
  • FIP en FeLV bij de kat. FIP is het coronavirus onder de katten.

Darmproblemen samen met veelvuldig braken worden niet verder besproken. Maagdarmstoornissen moeten steeds direct door een dierenarts gecontroleerd worden. Samengevat de oorzaken van maag-darmstoornissen:

• Oorzaken in het GI kanaal:
  • Infecties (Parvovirus, Salmonella)
  • Voedselvergiftiging
  • Ontstekingen (voedselintolerantie tot voedselallergie)
  • Vreemd voorwerp opgegeten
  • Maag- of darmdraaiing, een volvulus is levensbedreigend
  • Tumoren in het maagdarmstelsel

• Oorzaken buiten het GI kanaal:
  • Schildklierproblemen-hyperthyroidie
  • Suikerziekte-diabetes
  • Intoxicaties
  • Addison
  • Nierziekten en nierfalen
  • Leverziekten en leverfalen
  • Pancreasziekten

Problemen in de darm zijn vaak te herkennen aan:

• Afwijkende stoelgang, diarree, bloederige stoelgang en veranderde kleur van de stoelgang.
• Constipatie, verstopping van de darmen en/of uitblijven van stoelgang.
• Tenesmus of veelvuldig persen.
• Buikpijn en verkramping.
• Winden laten en gasvorming.
• Opgezette buik.
• Misselijkheid, maagpijn en braken.
• Verminderde eetlust.
• Onbedoeld gewichtsverlies.
• Koorts en vermoeidheid.

Symptomen dunne darmontsteking

De dunne darm zet de belangrijke voedingsstoffen uit het eten van je dier om in stofjes die in het bloed opgenomen kunnen worden. Alles wat in de dunne darm niet uit het eten gehaald wordt, gaat verder naar de dikke darm. Dunne ontlasting treedt vaak op wanneer het nodig is om een lichaamsvreemde stof het lichaam uit te werken, zoals een gifstof of bacterie. Bij problemen in de dunne darm, is de kans groot dat je hond dus ook last zal krijgen aan de dikke darm. Een dunne darmontsteking heeft meestal matige diarree als voornaamste symptoom. De ontlasting stinkt ontzettend, omdat het eten in de dunne darm niet goed is verteerd. Dunne darmontstekingen gaan vaak gepaard met braken.

Symptomen dikke darmontsteking (colitis)

De dikke darm produceert eigenlijk de ontlasting. De restproducten die uit de dunne darm komen, zullen in de dikke darm terecht komen. Daar worden deze stoffen opgeslagen om dikker te worden. Als het indikken van de ontlasting in de dikke darm niet lukt, leidt dat tot diarree. Bij een dikke darmontsteking heeft je huisdier vaak de drang om behoefte te doen – ook als het eigenlijk niet nodig is of er maar een druppeltje stoelgang uitkomt. De stoelgang kan bovendien erg waterig en slijmerig worden. Bij dikkedarmontstekingen zijn we het dier minder vaak braken.

Tumoren

Afhankelijk van de grootte en het stadium kan darmkanker verschillende klachten geven, klachten die vrij uiteenlopend kunnen zijn. Bij een kleine tumor kan er wat bloedverlies zijn maar dat met het blote oog nog niet zichtbaar is (occult bloed). Als het gezwel groter wordt kan de stoelgang iets moeilijker passeren, waardoor krampen en pijn ontstaan en kan er soms wel meer bloedverlies optreden. Dit kan ook aanleiding geven tot bloedarmoede. De tumor kan ook een obstructie veroorzaken. Een grotere poliep of een gezwel in het rectum (de endeldarm) kan soms het beeld van valse stoelgangsnood geven. Het dier wilt stoelgang maken, maar er komt niets uit.

Gouden regel:

• Vasten bij de acute diarree.
• Ontworm uw hond en kat tijdig.
• Heel veel dieren zijn voedselintolerant en moeten aangepaste voeding krijgen.
• Wees zuinig met antibiotica, ze doden soms meer organismen dan gewenst. Probiotica werken alleen als ze de maagpassage overleven.
• Goede supplementen die de darmwerking ondersteunen bevatten zink, vitamine B12 en vitamine D. Zonder vitamine B12 kan een zieke darmwand niet herstellen, en bij ziekten van de darm verbruiken de bacteriën het aanwezige vitamine B12 en zal het tekort nog toenemen. Een vit B12 supplement heeft steeds baat bij darmziekten.
• Als aminozuren ondersteunen glutamine, glycine en taurine de darmwand.

 Wij bespreken

1. Acute diarree en bloed in stoelgang
2. Chronische diarree door voeding, voedselallergie en voedselintolerantie.
3. Antibiotica, probiotica en synbiotica
4. worminfecties
5. pancreasinsufficiëntie
6. Leverinsufficiëntie
7. Geconstipeerde darmen

1. Acute diarree

Acute diarree kan onschuldig zijn maar kan ook een symptoom zijn van een ernstige aandoening. Als het dier diarree heeft, maar verder gezond oogt en eet, kan je enkele dagen afwachten. Veel honden ervaren tijdelijke diarreeklachten door bevuilde zaken op te eten tijdens hun wandeling. Zelfs het drinken van een slokje bevuild water kan enkele dagen diarree geven. Zo een diarree gaat meestal na enkele dagen vanzelf over. Geef je dier een diarreeremmer en een supplement die de normale darmflora herstelt. Wacht daar best niet mee, diarree geeft aanzienlijk vochtverlies en na vijf dagen is de diarree al chronisch te noemen omdat de verteringscapaciteit van de darm dan al is afgenomen. Wanneer je dier naast diarreeklachten ook ziek oogt, te rustig is en/of veel braakt moet je direct naar de dierenarts gaan.

Bloed in de stoelgang

Bij dieren die diarree hebben kan er al eens een spatje bloed gezien worden in de stoelgang. Dit zien we regelmatig bij huisdieren met diarree en dit hoeft geen reden tot paniek te zijn. Wanneer er veel bloed in de stoelgang zit, het bloed al meerdere dagen zichtbaar is, je zwart bloed ziet of wanneer je dier ziek oogt, moet je naar de dierenarts. Veel vers bloed in de stoelgang wordt vaak waargenomen bij poliepen in de einddarm. Zwart bloed wilt zeggen dat het bloed al is verteerd, dan was er een bloeding hoger in het maagdarmstelsel, meestal een bloeding in de dunne darm.

Vasten voor 12 tot 24 uren bij de hond en kat

Het doel van vasten is het verminderen van de secretie darmvloeistoffen, het verminderen osmolariteit van de darminhoud (vb. suiker trekt water naar de darm) en bovenal het ontgiftingsproces dat door vasten in gang wordt gezet. Nadien meerdere kleine maaltijden elke 4-6u en pas na 4 dagen terug normaal voeden. Het uitvasten van een dier is een goede therapie voor dieren die acute darmstoornissen (eventueel gecombineerd met braken) ervaren door verkeerde of bevuilde voeding te eten. Het stilleggen van het maagdarmstelsel zal ook de krampen ten goede komen. Maar het positieve effect van uitvasten hebben we vooral te danken aan de ontgiftiging die daar op volgt.

• • Probiotic Puur voor hond & kat is een speciaal probioticum voor uw hond of kat. Dit supplement bevat goede darmbacteriën die uw hond of kat helpen met het verlagen van de zuurgraad. Daarnaast draagt het bij aan een goede voedselvertering door de productie van enzymen. Probiotica helpen mee met het produceren kortketenige vetzuren, een zeer belangrijke voedingsstof voor de darmcellen. Een goede conditie van de darmcellen is noodzakelijk zodat allerlei ongewenste micro-organismen niet door de darmwand in de bloedbaan kunnen migreren en herstel sneller optreedt.
  • Enteroferm Gel Fendigo is een aanvullend diervoeder dat de natuurlijke darmflora en vertering stabiliseert bij dunne ontlasting of diarree. Wordt gebruikt bij diarree enerzijds door intolerantie voor het voedsel en anderzijds bij een verstoorde darmflora na antibioticabehandeling. De gel bevat hoge concentraties aan Vitamines A en E en Selenium. Deze helpen de natuurlijke afweer te verbeteren en bevorderen het herstel van de darm. De bacteriën in Enteroferm Gel zijn beschermd door een gel met unieke eigenschappen. Hierdoor is de pasta van een hoge stabiliteit, drupt ze niet en is bovendien goed verteerbaar, zelfs voor puppies.
  • Dia Tab Fendigo zijn smakelijke tabletten voor de hond die last heeft van plattere ontlasting tot zelfs diarree. Dia Tab Fendigo ondersteunt uw hond of kat niet enkel wanneer hij last heeft van dunne ontlasting maar ook als hij hiervan aan het herstellen is. 
  • Carbodote TVM Fendigo is een aanvullend diervoeder dat toxines in het spijsverteringsstelsel bij honden en katten absorbeert. Houtskool heeft sterk adsorberende eigenschappen voor een grote variëteit van mogelijk toxische stoffen. Het vormt eveneens een beschermende film op het darmslijmvlies. Hierdoor wordt de resorptie van toxines verhinderd.
  • Norit Kela Pharma bevat actieve kool. Dit zal niet alleen schadelijke stoffen binden in het maagdarmkanaal maar ze ook mee afvoeren. Deze actieve kool is ideaal als hulpmiddel bij de behandeling van vergiftigingen (o.a. voedselvergiftiging) en bij de symptomen van diarree die hieruit volgen.
  • Promax Vetplus is een smakelijke pasta die snel verschillende vormen van diarree bij hond en kat kan stabiliseren. Enerzijds dikt het door de kleiige samenstelling de ontlasting in, waardoor de darmtransit vertraagd wordt. Anderzijds bevat Promax een mix van nutriënten die pre- en probiotisch werken. Montmorilloniet is een speciaal soort klei dat zich bindt aan schadelijke stoffen. Het beschermt de darmen tegen de nadelige effecten hiervan. Probiotica bevorderen de zuurgraad in de darmen en zorgen voor een goede balans tussen gunstige en ongunstige bacteriën in de darmen. Mannan-Oligosaccharide is een gistextract dat zorgt voor een evenwichtige darmflora. Glutamine, een natuurlijk aminozuur dat de belangrijkste voedingsstof is voor de cellen van de ingewanden en deze voorziet van vitale energie.

2. Chronische diarree  door voeding

Er is een groot verschil tussen allergie en intolerantie. Heel veel huisdieren zijn intolerant voor bepaalde voedingsmiddelen maar niet allergisch. Pas de voeding van je dier aan. Supplementen ondersteunen het herstel maar zijn pas waardevol wanneer ook de voeding wordt aangepast.

Een dier met een voedingsallergie kenmerkt zich vooral door hevige jeuk over het hele lichaam, jeuk die zelfs niet stop door cortisone te geven. Dieren die intolerant zijn aan hun voeding hebben veel minder jeuk, zij vertonen vooral dunne en bleke ontlasting, braken geregeld en hebben opstoten van verslechtering. Daarbij zullen intolerante dieren vaak gras eten, gal braken, hoorbare darmgeluiden en dunne ontlasting hebben. 

Veel honden en katten krijgen verkeerde voeding, ze zijn intolerant aan de voeding.  Deze aandoening komt heel vaak voor maar wordt slecht zelden correct verholpen, met alle gevolgen van ziekteteken tot gevolg. Dat is jammere realiteit.

Als we de huidige onderzoeksresultaten bekijken dan blijkt het grootste deel van de chronische darmpatiënten gebaat met aangepast voeding. Als we het puur natuurlijk bekijken hoeft dit ook niet te verwonderen. De wolf (waarmee de hond zo nauw verwant is en uit afstamt) eet geen rundsvlees, de wolf eet wel graag een lief schaapje vanuit de weide. Op de rijstvelden gaat de wolf ook geen eten zoeken, maar veel commerciële voeder bevatten wel veel rijst. En een rode biet is vooral een speelbal voor een wilde hond, maar in bijna alle voeders is dit de enige energiebron. Het hoeft dan ook niet te verbazen dat de voedselscreening bij huisdieren rundsvlees, gevogelt/kip  (eten voor de sluwe vos),  rijst en rode bieten standaard testen. Bij de kat, die dezelfde commerciële voedingsstoffen aangeboden krijgt is het contrast met het natuurlijk voer nog veel groter.

Dieren die de verkeerde voeding krijgen zijn niet allemaal allergisch. Er is een groot verschil tussen allergie en intolerant. Heel veel huisdieren zijn intolerant voor bepaalde voedingsmiddelen maar niet allergisch.

A. Voedingsallergie bij hond en kat.

Voedselsallergie bij de hond en kat geven vooral acute klachten, altijd gepaard met erge jeuk (aan poten, anus en oren tot het hele lichaam), is genetisch van aard, een soort Ig E antistoffen reactie, de klachten zijn  al jonge leeftijd aanwezig. Een voedselallergie is zeldzaam bij de hond, de meeste honden zijn intolerant aan hun voeding. Bij de kat zien we vaker een  voedselallergie, wat veelal gepaard gaat met grote wonden van de huid die niet genezen. 

Als je dier veel jeuk heeft, dan lijkt het dier te lijden aan allergie. Dit kan een voedingsallergeen zijn of een omgevingsallergeen (atopie=allergie op omgevingsallergenen zoals mijten). Vraag uw dierenarts dit na te gaan.

De regel voor een voedselallergie bij de hond: HEEL ERGE JEUK op het lichaam. Een voedselallergie is zeldzaam bij de hond en zien we vaker bij de kat. Honden zijn wel vaak atopische allergiepatiënten. Zie voor alle info over allergieën onder HUID EN VACHT.

B. Voedingsintolerantie bij hond en kat

Voedsleintolerantie bij hond en kat uit zich vaak met toenemende maag-darmklachten en verlopen in het begin minder opvallend maar met een stijgende regelmaat en ergheid van symptomen. Daardoor worden ze minder gemakkelijk opgemerkt terwijl de darm zieker en zieker wordt. Dit komt vaak voor bij honden en katten.

• • Bij voedselintolerantie zien we meer maag-darmsymptomen zoals verminderde eetlust, heel kieskeurige eten, bleke stoelgang en gevoelige darmen die soms hoorbaar worden. Deze dieren gaan dikwijls onzichtbaar ongezond door het leven.
  • Ze lijden bijkomstig aan maagzuurproblemen en braken gemakkelijk. Ze eten regelmatig gras om verlichting te brengen. Ze zijn rustiger dan soortgenoten. Er zijn geregeld opstoten van verslechtering (het dier braakt gal uit en heeft enkele dagen diarree). Eigenaars van voedselintolerante dieren klagen ook over een slechte mondgeur – dat komt door het maagzuur.
  • Deze dieren zullen ook op jonge leeftijd ook gevoelig zijn aan blaasontstekingen omdat hun mond niet hygiënisch is.
  • Een kat die veel braakt, een slecht mondgeur heeft en gevoelig is aan een blaasontsteking, kan evengoed een voedselintolerant dier zijn. Sommige oorzaken van blaasgeruis vinden hun oorsprong in het voeder, waarbij bepaalde stoffen niet afgebroken kunnen worden en in de nieren en blaas tot geruisvorming leidt (geruis en infectie).
  • Voedselintolerantie leidt vooral tot een ziekte van de darm dat een permanent karakter zal krijgen. De eerste tekenen beginnen rond 2-3 jarige leeftijd en nemen toe in de tijd. De darmwand zal permanent veranderen in structuur (infiltratieve darmziekte). Elke trigger van vreemde stoffen (parasieten, voeding) zal dit proces doen toenemen en de ziekte een permanent karakter geven. Chronische diarree gaat dikwijls samen met een ontsteking van de darmwand dat permanent zal beschadigd worden doordat de natuurlijke darmcellen verdwenen zijn en plaats hebben gemaakt voor ongewenste ontstekingscellen. Dit proces in niet zomaar omkeerbaar en vergt veel tijd en inspanning.

C. De voedingstest bij hond en kat

Pas de voeding van je dier aan. De voedingstest bij dieren wordt te weinig en veelal fout uitgevoerd. Aangezien een deel van de honden allergisch is aan bepaalde voedingsmiddelen (dit kan getest worden via bloedonderzoek) maar nog een veel groter deel van de dieren intolerant aan hun voeding (dat niet kan getest worden via het bloed) is de voedingstest een gouden hulpmiddel voor dieren met chronische maagdramklachten.

Het grootste deel van de chronische maagdarmpatiënten zijn intolerant voor bepaalde voedingsmiddelen. Slechts bij een minderheid van deze chronische patiënten is de alvleesklier, een parasiet of kanker de oorzaak van hun gevoelige darmen. Maar ook deze dieren zijn enorm gebaat met een aangepaste voeding. Bij elke ziekte van de darm moet er met voorzichtigheid gevoed worden, want intoleranties die er voordien niet waren, kunnen dan ontstaan doordat de beschadigde darmwand in contact komt met lichaamsvreemde eiwitten vanuit het voer.

Doe de voedingstest juist: Een correct voedingstest is het belangrijkste wat u moet doen bij een dier met chronische diarree.

• • • Kijk niet boos naar je dierenarts.
    • Laat je niet breken door een schooiende hond die zijn oude koekjes wilt.
    • Geef het dier voor 2 maanden een supergezond en totaal hypo-allergeen voer. Die twee maanden zijn nodig om de resterende eiwitten uit het lichaam te krijgen en om de langdurige ontsteking te genezen (vb. langdurige maagontsteking door zuurklachten bij verkeerde voeding).
    • Vergeet dieren met chronische maagdarmklachten niet te ontwormen. Extra parasitaire infecties zullen de darmwand bijkomstig schaden en de infiltratie van ontstekingscellen in de darmwand nog verder doen toenemen.

D. Darmherstellende supplementen voor hond en kat

• Probiotic Puur voor hond & kat is een speciaal probioticum voor uw hond of kat. Dit supplement bevat goede darmbacteriën die uw hond of kat helpen met het verlagen van de zuurgraad. Daarnaast draagt het bij aan een goede voedselvertering door de productie van enzymen. Probiotica helpen mee met het produceren kortketenige vetzuren, een zeer belangrijke voedingsstof voor de darmcellen. 
• Sustain Vetplus bevat 2 soorten probiotica voor een gezonde spijsvertering en darmflora. Het ondersteunt ook de weerstand in de darmen en de weerstand in het algemeen. Met Enterococcus faecium en Bacillus subtilis, 2 soorten probiotica voor een gezonde darmflora. Bevat MacroGard®, een uniek bèta-glucaan dat een positieve werking heeft voor honden met IBD en atopische allergische dermatitis. Naast probiotica bevat dit supplement ook het prebiotica Inuline, aminozuren en B vitamines.
• Enteroferm Gel Fendigo is een aanvullend diervoeder dat de natuurlijke darmflora en vertering stabiliseert bij dunne ontlasting of diarree. Wordt gebruikt bij diarree enerzijds door intolerantie voor het voedsel en anderzijds bij een verstoorde darmflora na antibioticabehandeling. De gel bevat hoge concentraties aan Vitamines A en E en Selenium. Deze helpen de natuurlijke afweer te verbeteren en bevorderen het herstel van de darm. 
• Dia Tab Fendigo zijn smakelijke tabletten voor de hond die last heeft van plattere ontlasting tot diarree. Dia Tab Fendigo ondersteunt uw hond of kat niet enkel wanneer hij last heeft van dunne ontlasting maar ook als hij hiervan aan het herstellen is. Deze tabs zijn een cadeau voor de darmflora.
• Promax Vetplus pasta dikt het door de kleiige samenstelling de ontlasting in, waardoor de darmtransit vertraagd wordt. Anderzijds bevat Promax een mix van nutriënten die pre- en probiotisch werken. Montmorilloniet is een soort klei dat zich bindt aan schadelijke stoffen en de darmen tegen de nadelige effecten hiervan. Probiotica bevorderen de zuurgraad in de darmen en zorgt voor een goede balans tussen gunstige en ongunstige bacteriën in de darmen. Mannan-Oligosaccharide is een gistextract dat zorgt voor een evenwichtige darmflora. Glutamine is een natuurlijk aminozuur dat de belangrijkste voedingsstof is voor de cellen van de ingewanden en deze voorziet van vitale energie.

3. Antibiotica,  probiotica,  prebiotica en synbiotica bij de hond en kat …kan u er aan uit?

In de darm van honden en katten zitten tot 100 biljoen micro-organismen. Zij vormen samen het microbioom. Het microbioom kreeg pas de laatste jaren meer aandacht dankzij de verbeterde onderzoekstechnieken. Het wordt alsmaar duidelijker dat die bacteriën een levensbelangrijke rol in ons lichaam vervullen. De ontdekking wordt als een doorbraak omschreven, intussen blijkt 80% van de immuniteit in de darm geregeld worden via deze micro-organismen. Een gezond darmmicrobioom gaat gepaard met een beter algemene gezondheid. De invloed van het microbioom uit zich op verschillende gebieden zoals allergieën en intoleranties en ze dringen het aantal ziekteverwekkers terug. Ook inzake kanker, immuniteit en depressie komt een uitzonderlijk gunstig effect aan het licht. Deze vele micro-organismen in de darm blijken na hedendaags onderzoek levensbelangrijke stoffen aan te maken of af te breken. Ze blijken een onmisbare schakel in de algemene gezondheid. De WHO omschreef probiotica als levende micro-organismen die een positief effect hebben op de gezondheid indien ze voldoende geconsumeerd worden.

A. Een overzicht

• Antibiotica: doden de micro-organismen. Sommige antibiotica werken op een deel van de bacteriën, andere antibiotica doden nagenoeg alle bacteriën (de goede en de slechte). Antibiotica kunnen een genezing brengen bij diarree, maar soms is er een verergering door het antibioticumgebruik.
• Probiotica: zijn levende darmorganismen, veelal lactobacillen of bifidobacteriën. Deze twee soorten zijn belangrijke darmorganismen die in grote aantallen in de darm wonen maar ze zijn zeker niet de enige. We missen hedendaags de all round probiotische pil. We kunnen nu nog maar 3% van de darmorganismen kweken in het labo. Deze all round pil is in aanmaak en berust vooral op het geven van volledige faecale inhoud (stoelgang waarvan alle verschillende soorten bacteriën geïsoleerd worden). Probiotica zijn werkzaam maar hedendaags dus nog beperkt in de variatie aan micro-organismen.
• Prebiotica: zijn niet verteerbare levensmiddeleningrediënten, die selectief de groei en/of de activiteit van één of meerdere soorten bacteriën in de dikke darm stimuleren. De meeste prebiotica zijn koolhydraten. Er zou niet 1 bepaalde bacteriegroep gestimuleerd worden, maar de stofwisseling van de darmflora wordt als geheel in een gunstige richting gestuurd. Het komt neer op een stimulatie van de fermentatie (omzetting) van koolhydraten ten koste van fermentatie van eiwitten. Fermentatie van koolhydraten resulteert in de vorming van neutrale of gezonde stoffen voor de darm en het lichaam. Eiwitfermentatie daarentegen levert vooral mogelijk schadelijke stoffen op.
• Synbiotica: dit is een combinatie van prebiotica en synbiotica.

B. Hoe en wanneer pro-en prebiotica gebruiken bij hond en kat?

Verwacht geen wonderen, maar indien in voldoende hoeveelheid en voldoende lang wordt gegeven is er zeker een heilzaam effect. Maar aangezien darmbacteriën de tijd nodig hebben om zich aan te passen, moeten pro- en prebiotische supplementen lang genoeg gegeven worden. Het gebruik is sterk aangewezen bij:

• Na een antibioticum kuur.
• Het dier heeft chronische diarree, prikkelbare darmen.
• Het dier heeft last van een bacteriële disbalans en/of bacteriële overgroei.
• Het dier heeft chronisch spijsverteringsproblemen.
• Het dier heeft last van allergie.

C. Wat is een goed probioticum voor de hond en kat?

• Probiotica zijn levende organismen die in de darm moeten geraken. Tijdens hun weg door de maag sterft een aanzienlijk deel af. Het verschil in vele probiotica op de markt ligt deels in het vermogen het maagzuur te overleven.
• 15 tot 100 miljard bacteriën van dezelfde stam, een multistrain probioticum.
• Diversiteit aan de stammen, breed spectrum, multi-species probioticim.
• Maagpassage overleven: bacillis coagulans, saccharomyces bulardii, bacillus subtilis, lactobacillus rhamnosus zorgen ervoor dat de probiotica in de darm aankomen.
• Kan best koel bewaard worden om zijn kracht te kunnen behouden.
• Vermelding dat het product gemaakt is van levende actieve organismen. Niet louter actieve organismen.
  • Probiotic Puur voor hond & kat is een speciaal probioticum voor uw hond of kat. Dit supplement bevat goede darmbacteriën die uw hond of kat helpen met het verlagen van de zuurgraad. Daarnaast draagt het bij aan een goede voedselvertering door de productie van enzymen. Probiotica produceren kortketenige vetzuren, een zeer belangrijke voedingsstof voor de darmcellen. Een goede conditie van de darmcellen is noodzakelijk zodat allerlei ongewenste micro-organismen niet door de darmwand in de bloedbaan kunnen migreren. 
  • Sustain Vetplus bevat 2 soorten probiotica voor een gezonde spijsvertering en darmflora. Het ondersteunt ook de weerstand in de darmen en de weerstand in het algemeen. Uw hond kan deze extra ondersteuning nodig hebben bij veranderingen in de voeding of in de omgeving. Met Enterococcus faecium en Bacillus subtilis, 2 soorten probiotica voor een gezonde darmflora. Bevat MacroGard®, een uniek bèta-glucaan dat een positieve werking heeft voor honden met IBD en atopische allergische dermatitis. Naast probiotica bevat dit supplement ook het prebiotica Inuline, aminozuren en B vitamines.
  • Enteroferm Gel Fendigo is een dier supplement dat de natuurlijke darmflora en vertering stabiliseert bij dunne ontlasting of diarree. Oorzaken hiervan zijn enerzijds intolerantie voor het voedsel, anderzijds een verstoorde darmflora na antibioticabehandeling, ook na ontworming, of bij spanningen,  en tot slot bij voedingsveranderingen. Enteroferm Gel van Fendigo bevat hoge concentraties aan Vitamines A en E en Selenium. De bacteriën in Enteroferm Gel zijn beschermd door een gel met unieke eigenschappen. Hierdoor is de pasta van een hoge stabiliteit.
  • Dia Tab Fendigo zijn smakelijke tabletten voor de hond die last heeft van plattere ontlasting tot zelfs diarree. Het tabletten bevatten stoffen met prebiotische werking, zoals de fructo-oligosacchariden (FOS).
  • PuppyStim Millpledge en KittyStim Millpledge geeft onmiddellijk energie door enerzijds de snel absorberende triglyceriden, anderzijds de essentiële vetzuren en tot slot glucose. Het bevat bovendien natuurlijke en veilige probiotische bacteriën om een goede darmflora te bevorderen. 

4. Worminfecties

Ongeveer 10% van de mensen heeft antistoffen tegen honden-of kattenspoelworm!

Deze infecties kunnen bij kinderen erge en blijvende schade berokkenen. Astma bij kinderen wordt in verband gebracht met een spoelworminfectie van huisdieren. De L2 larve van de huisdierenspoelworm kan bij een kind tot 6 jaar overleven in de luchtwegen, met alle klachten van dien. 

Worminfecties zijn een veel voorkomende oorzaak van diarree bij dieren. Meestal gaat het hier dan over erge besmettingen of agressieve wormsoorten. Van enkele worpjes zullen de meeste dieren (en mensen) geen last ondervinden.  Honden en katten zijn frequent besmet met wormen. Quasi 100% van de kittens en pups zijn besmet met wormen. Van kennelhonden is 1 op 3 besmet met wormen. In gewone gezinnen zijn 1/20 honden besmet. Je moet je huisdier dus ontwormen.

Ontwormen = het doden van volwassen wormen. De larven en eitjes zijn minder gevoelig voor ontworming. De meeste larven zijn pas na 3 weken volwassen en eitjes zijn na 5 weken volwassen wormen geworden. Het is dus best meerdere keren te ontwormen.

• Ontworm volwassen dieren 4x per jaar. Frequenter indien je dier stoelgang eet, een sterke jager is of veel op speelweides rondloopt. Minder frequent bij een perfect ontvlooide hond die geen rauw vlees eet en veel binnenshuis verblijft.
• Pups en kittens maandelijks ontwormen tot zes maanden oud.
• Je kan stoelgang ook laten controleren op wormeieren (betrouwbaar en bovendien goed voor dier en milieu).

Er zijn wetenschappelijke stellingen die zeggen dat het hebben van een paar wormen gezond is (een groot ander deel ontkent dit dan weer). Maar zoals het schrijft: een paar wormen zijn mogelijks onschadelijk. Maar wormen leggen duizenden eieren en zijn een meester in voortplanting. Ontworm dus voldoende en voorkom ten allen tijde een “erge” wormbesmetting. Deze zijn zwaar belastend voor het lichaam van mens en dier. Eiwittekort en energieverlies zullen bij zware wormbesmettingen leiden tot zieke dieren die zelfs kunnen sterven aan de gevolgen van verzwakking door wormen.

• Lintwormen: een besmetting verloopt via vlooien, rauw vlees en besmette stoelgang. Er zijn veel soorten lintworm. Klachten gaan van jeuk rond anus en het vinden van rijstkorrels (de eitjes van de lintworm) rond anus en in mand. Meestal geven lintwormen geen andere klachten. De vossenlintworm is zeldzaam maar levensgevaarlijk.
• Spoelwormen: het is vooral voor de spoelwormen dat een huisdier MOET ontwormd worden. De larven maken een tocht door het lichaam en komen via de bloedvaten in de lever, hart en uiteindelijk de longen. Via de longen worden ze opgehoest waarna het dier ze inslikt en de worm naar de darm terugkeert om volwassen te worden. Enkele larven worden ingekapseld in spieren en melkklieren, die bij vrouwelijke dieren tot een besmetting van pups leidt bij lactatie. Spoelwormen besmetten ook de mens. Ongeveer 10% van de mensen heeft antistoffen tegen honden-of kattenspoelworm! Deze infecties kunnen bij kinderen erge en blijvende schade berokkenen.

• Andere worminfecties: er zijn nog andere wormsoorten die uw huisdier kunnen besmetten maar daarvoor raden we steeds een ontworming aan met een breed spectrum.
• Voor meer info over parasieten, gelieve verder te lezen op het onderwerp parasieten.

5. Pancreasinsufficientie en pancreatitis

A. Exocriene Pancreasinsufficiëntie (EPI) of een tekort aan pancreasenzymen.

Spijsverteringsenzymen worden aangemaakt door de pancreas (alvleesklier). De pancreas produceert daarvoor enzymen als lipase en amylase. Deze enzymen worden in normale omstandigheden aan de darminhoud toegevoegd, helemaal in het begin van de dunne darm.

Bij EPI (exocriene pancreasinsufficiëntie) is er een verstoorde aanmaak van spijsverteringsenzymen, waardoor er onvoldoende enzymen geproduceerd worden en de voedingsstoffen niet verteert geraken. Dit is na te gaan via bloedonderzoek. U kan dit ook zien doordat uw dier diarree heeft in grote hopen (dat is erg opvallend, lijkt op koeienvlaai), uw dier veel eet en desondanks erg mager is. Deze dieren moeten spijsvereringsenzymen over hun voeding krijgen. Deze extra enzymen zijn vlot te verkrijgen en zullen je dier aanzienlijk helpen. Therapie is wel levenslang nodig, mogelijks moet de dosering opgedreven worden, naarmate de alvleesklier verder faalt. 

Als EPI is vastgesteld bij je dier en het dier toch nog diarree heeft, laat dan een stoelgangonderzoek uitvoeren. De kans is groot dat een bacteriële overgroei de stabilisatie van de diarree tegenhoudt. Dan is een tijdelijk en aangepast antibioticum aangewezen. Antibiotica kunnen pas worden opgestart nadat men kennis heeft welke bacterie is gaan overwoekeren. Nadien zijn probiotica op hun plaats, om het correcte microbioom te herstellen. 

Bij bacteriële overgroei in de dikke darm is het aantal darmbacteriën van een bepaalde soort gestegen. Bacteriële overgroei zien we vaak bij EPI maar ook bij aandoeningen waarbij de motiliteit van de darmpassage vermindert is (constipatie en stase van inhoud) of waarbij de voeding onvoldoende verteerd wordt door tekort aan maagzuur of spijsverteringsenzymen. 

• Lypex Vetplus is een veilige therapie en erg efficiënt bij de ondersteuning van EPI patiënten. EPI-patiënten zijn gevoelig aan bacteriële overgroei door de aanwezigheid van onverteerd voedsel in de darm en zouden langdurige goede darmbacteriën moeten krijgen ter preventie van bacteriële overgroei.

B. Pancreatitis

Bij pancreatitis is er een vroegtijdige activatie van de pancreas enzymen in de pancreas zelf waardoor er autodigestie (vertering) van de pancreas ontstaat. Deze enzymen worden bij gezonde individuen pas geactiveerd in de darmen.

De oorzaak van pancreatitis, waar vooral de kat aan gevoelig is, het is dikwijls ongekend. We hebben het meestal over een multifactoriële aandoening waarbij de voeding en de voedingstoestand (obees) kunnen toe bijdragen. Ook epileptische patiënten, suikerpatiënten, schildklierpatiënten, leverpatiënten en patiënten die cortisone krijgen zijn gevoelig om een pancreas ontsteking te ontwikkelen.

We onderscheiden acute pancreatitis en chronische pancreatitis. De symptomen variëren van gematigd tot zeer ernstig. Dieren met pancreatitis we hebben veel pijn in de buik en zullen meestal stoppen met eten. Dieren met acute pancreatitis zijn spoedpatiënten. Via bloedonderzoek zal de dierenarts verhoogde pancreas waarden in het bloed vaststellen.

• De eerste regel is vasten zodoende de secretie van de spijsverteringsenzymen tegen te gaan.
• Daarnaast wordt er door de dierenarts een vloeistof therapie opgestart die de circulatie in de pancreas moet garanderen. In milde gevallen wordt het dier best 3 dagen het gevast, in ernstige gevallen wordt er 5 dagen vasten periode voorzien.
• De belangrijkste zaken die u als eigenaar thuis kan doen: obesitas vermijden en indien noodzakelijk bestrijden, een vetarm dieet voorschotelen en vooral geen tafel resten geven.

6. Leverinsufficiëntie bij hond en kat

Leverproblemen kunnen ontstaan door:

• Infecties (vb. FIP bij katten, Leptospirose bij de hond), of door ontstekingen zonder infectie (dat wil zeggen geen bacterie of virus betrokken). Laat dieren niet van stilstaande plassen water drinken; de kans om infectieuze kiemen als leptospirose op te drinken is veel groter in stilstaand water dan in stromend water.
• Bij de niet infectieuze ontstekingen denken we vooral aan chronische of actieve hepatitis, koper accumulatie in de lever en levercirrose.
• Ook stenen in de afvoerwegen van het gal kunnen voor leverproblemen zorgen.
• Typisch bij de kat zien we hepatische lipidose, dat wil zeggen leververvetting. We zien deze ziekte bij katten meestal ontstaan bij zwaarlijvige katten die door één of andere oorzaak tijdelijk niet meer willen eten (zoals anorexie bij niesziekte). Er zullen grote hoeveelheden lichaamsvet afgebroken worden en al dat vrijgekomen lichaamsvet gaat rond de lever zitten in de plaats van verwerkt te worden tot energie. De lever slaagt er niet in om de grote hoeveelheid aangeboden vet om te zetten in energie en zal daardoor baden in het vet. Deze aandoening is zeer ernstig en kan fataal aflopen.
• Bij de hond zien we soms een porto systemische shunt. Bij een porto systemische shunt gaat het bloed van het maagdarmstelsel direct naar de aorta, in de plaats van eerst door de lever gereinigd te worden. Deze dieren zijn te herkennen aan een sterk vertraagde groei, verminderde eetlust, en eventueel neurologische symptomen als zwakte en lethargie. Een deel van deze patiënten we hebben een chirurgische ingreep nodig, maar een belangrijk deel van deze patiënten is te helpen via aangepaste voeding.

Bij de behandeling van leverproblemen zijn voeding en detoxificatie essentieel. Dwangvoeren kan nodig zijn maar is soms heel moeilijk uit te voeren. Eetlust stimulatoren kunnen hulp brengen. De voeding bij leverpatiënten moet eiwitten van hoge biologische kwaliteit bevatten. Ook moeten er voldoende calorieën in de voeding aanwezig zijn om de vermagering van het dier tegen te gaan.

7. Geconstipeerde darmen

Obstipatie bij je dier kan je herkennen door het missen van dagelijkse ontlasting, samengeklonterde ontlasting rond de anus, frequent ontlastingsgedrag en algehele onrust of juist zwakte. Wanneer je dier twee dagen achter elkaar geen ontlasting heeft gehad kan dit wijzen op een aandoening. Bij hevige en langdurige verstopping zal je dier misselijk of suf gedrag vertonen en zal de eetlust sterk afnemen.

De oorzaak van obstipatie kan nogal verschillen. Vaak zijn er lichamelijke redenen die ervoor zorgen dat obstipatie bij je dier optreedt. De meest voorkomende oorzaken zijn:

• Oudere dieren kunnen last krijgen van een hernia aan de achterste ruggenwervels. Hierdoor kunnen ze niet meer goed ontspannen of persen want het doet pijn.
• Bij seniorpatiënten zien we van nature een vertraagde maagdarmtransit. De uitwerpselen die te lang in de darm blijven zitten drogen ze uit en worden ze hard als stenen.
• Aangeboren of traumatische bekenafwijkingen kunnen de normale stoelgangpassage bemoeilijken. Vooral bij katten die een bekkenbreuk opliepen na een aanrijding of ongeluk zullen nadien een vernauwde bekkendoorgang verwerven. Bij een deel van die katjes zal die voor erge obstipatie zorgen, waarbij de darm zijn spierkracht zal verliezen en zich omvormt tot een zakvormige verwijding waar de stoelgang steeds in vast blijft zitten. Het megacolon bij de katjes is een erge aandoening en levenslange laxerende therapie dringt zich op.
• Megacolon bij de kat: hierbij zijn de gladde speren in de darmwand niet meer in staat correct en voldoende sterk samen te trekken. Bij de kat kan een megacolon zich na trauma ontwikkelen, maar kan dit evengoed zonder aanwijsbare oorzaak. Vermoedelijk gaat hier iets mis in de bezenuwing van de spieren.
• Obstipatie kan worden veroorzaakt door het dieetfouten. Zo staan gras, haren en zand erom bekend dat ze stugge, onverteerbare bollen in de maag kunnen vormen waardoor het darmkanaal geblokkeerd wordt. Vreemd voorwerpen zoals een keien of balletjes zullen ook voor obstipatie zorgen. Door teveel calcium, bijvoorbeeld door het eten van veel bot, kan het gebeuren dat uitwerpselen in de darm eerder uitdrogen. Dit kan leiden tot darmverstopping bij je hond.
• Dieren die uitgedroogd zijn zullen minder vocht in de darm hebben waardoor ze gevoelig worden voor constipatie. Bij katten zien we dit vaak bij chronisch nierfalen.
• Een kaliumtekort (hypokaliëmie) leidt tot verhoogde terugresorptie van water. Kaliumtekort zien we na hevig braken, bloedverlies, chronisch nierfalen en bijnierziekten.
• Ongecastreerde reuen kunnen problemen krijgen met een vergrote prostaat waarbij de darm dichtgedrukt kan worden (gezwollen weefsel of prostaathyperplasie) of in het ergste geval een tumor van de prostaat.
• Anale problemen zoals bij sommige rassen (vooral bij de Duitse Herders), krijgen vaker een ontsteking die voor pijnlijke wondjes rond de anus zorgt, gekend als de hamburgeranus. Dit is een heel pijnlijke aandoening waarbij je dier zich zal ophouden.
• Ook kan de darm vernauwd zijn door littekenweefsel bijvoorbeeld na operatieve ingreep of wegname van poliepen.

Patiënten die gevoelig zijn aan obstipatie kunnen best ondersteuning krijgen die de aanmaak van te dikke stoelgang moet tegengaan.

• Als je dier meer vocht binnenkrijgt, droogt de ontlasting minder snel uit. Blikvoer bevat meer vocht, waardoor het makkelijker verteerd kan worden. Blikvoer kan bij een hond met verstopping diarree veroorzaken; een paar dagen blikvoer zou voldoende moeten zijn.
• Zorg er ook voor dat je hond voldoende vezels binnen krijgt en genoeg water drinkt. Veel vezels in het voedsel zorgen ervoor dat de ontlasting wordt vergroot omdat het water aantrekt. Het maakt de stoelgang zachter en stimuleert de passage door de darmen. Je kunt simpelweg bonen uit een blik gebruiken. Honden zijn meestal erg dol op ingeblikte sperziebonen.
• Lijnzaad is een natuurlijk maar ook krachtig laxeermiddel. Een kleine hond mag een halve theelepel door zijn eten krijgen en een grote hond twee theelepels. Pas op met lijnzaad als je hond een darmontsteking of ingewandsproblemen heeft gehad. Olijfolie of maisolie door het eten mengen kan goed helpen en is goed tegen een eventuele ontsteking.
• Bij een hond die gecastreerd is, neemt de kans op prostaatvergroting en prostaattumoren af en daarmee verlaagt ook het risico op verstopping.
• Zorg er ook voor dat je dier voldoende beweegt, dit kan het verteringssysteem stimuleren.
• Ten slotte kunnen probiotica het spijsverteringskanaal van je dier doeltreffend ondersteunen. De goede bacteriën helpen het voedsel te verteren waardoor constipatie minder voorkomt.
  • Laxanorm Ecuphar is een voedingssuplement met laxatieve eigenschappen, het ondersteunt de darmpassage bij honden en katten. Dit product kan je gebruiken als laxeermiddel voor honden en katten met obstipatie door droge en harde ontlasting en ook als de stoelgang moeizaam en pijnlijk is. Je kan het eveneens inzetten als aanvullende behandeling van darmstoornissen en spijsverteringsproblemen veroorzaakt door haarballen bij katten. Laxanorm bedekt niet alleen de darmwand maar ondersteunt ook de darmpassage door de lubrifiërende werking. Het belet bovendien de vorming van harde ontlasting bij honden en katten en voorkomt daarnaast de vorming van haarballen bij katten. 
  • Probiotic Puur voor hond & kat is een speciaal probioticum voor uw hond of kat. Dit supplement bevat goede darmbacteriën die uw hond of kat helpen met het verlagen van de zuurgraad. Daarnaast draagt het bij aan een goede voedselvertering door de productie van enzymen. Probiotica produceren kortketenige vetzuren, een zeer belangrijke voedingsstof voor de darmcellen. Een goede conditie van de darmcellen is noodzakelijk zodat allerlei ongewenste micro-organismen niet door de darmwand in de bloedbaan kunnen migreren. 
  • Sustain Vetplus bevat 2 soorten probiotica voor een gezonde spijsvertering en darmflora. Het ondersteunt ook de weerstand in de darmen en de weerstand in het algemeen. Uw hond kan deze extra ondersteuning nodig hebben bij veranderingen in de voeding of in de omgeving. Met Enterococcus faecium en Bacillus subtilis, 2 soorten probiotica voor een gezonde darmflora. Bevat MacroGard®, een uniek bèta-glucaan dat een positieve werking heeft voor honden met IBD en atopische allergische dermatitis. Naast probiotica bevat dit supplement ook het prebiotica Inuline, aminozuren en B vitamines.

• Elk probleem van het darmstelsel dat langer dan 5 dagen duurt.
• Een ziek dier met maagdarmstoornissen, braken en bloedbraken.
• Veel bloed in de stoelgang of langer dan drie dagen na elkaar druppeltjes bloed in de stoelgang.

Infecties door parasieten, virussen of bacteriën dier erge maagdarmstoornissen veroorzaken.

Er zijn verschillende bacteriën die een infectie van het maagdarmstelsel kunnen veroorzaken. Sommige infecties genezen vanzelf en zijn zelflimiterend, andere infecties kunnen leiden tot erge ziekte zoals Salmonella.

Parasieten: naast de vele wormen die parasitair in de darm leven zijn ook eencellige darmparasieten de oorzaak van sommige darmstoornissen. Giardia is zo een eencellige parasiet in de darm van vooral jonge dieren. Hij zal altijd ziektesymptomen geven. Onbehandeld kunnen jonge dieren hieraan overlijden. De parasiet moet bestreden worden met een daarvoor aangepaste medicatie in overleg met uw dierenarts.

Parvovirus is een infectie door een virus, die bij pups dikwijls een fatale afloop kent. Het virus komt veel voor in grote broodfokbedrijven. Deze bedrijven zijn tegenwoordig nagenoeg de enige bron van dit virus dat leidt tot erg braken, bloederige diarree en eventueel sterfte.

Vreemd voorwerp opgegeten

Een dier die een onverteerbaar voorwerp heeft opgegeten dat de doorgang van het maagdarmkanaal afsluit zal over een periode van 5 dagen doodziek zijn en kunnen overlijden. De eerste subtiele signalen zijn braken en diarree. Dit geneest niet maar wordt erger na enkele dagen. Het betreft veelal jonge dieren. Het lichaam tracht via braken en diarree het vreemd voorwerp alsnog naar buiten te krijgen. Maar veelal lukt dit niet en zal het dier, dat voordien volledig gezond was, doodziek worden. Op bloedonderzoek zal een ontsteking zichtbaar worden, eventueel samen met het falen van lever, nier en pancreas. Dikwijls is een operatieve ingreep noodzakelijk. Dierenartsen halen de meest uiteenlopende zaken uit de buik van dieren (sleutels, handdoeken, keien).

Darminvaginatie, volvulus SPOED

De darm draait en snoert zichzelf af of schuift in elkaar. Zeer pijnlijke acute aandoening. Je dier zal het uitschreeuwen van de pijn. Zien we meestal ontstaan bij hevige krampen (vb Parvovirus) en anatomische afwijkingen.

Leverafwijkingen

Alle leverafwijkingen dienen door een dierenarts onderzocht te worden.

Bacteriële overgroei

Het aantal darmbacteriën is gestegen. Bacteriële overgroei zien we bij aandoeningen waarbij de motiliteit van de darmpassage vermindert is (constipatie en stase van inhoud) of waarbij de voeding onvoldoende verteert wordt door tekort aan maagzuur of spijsverteringsenzymen. Het blijven stilhangen van de stoelgang in de darm of de aanwezigheid van onverteerde voeding in de darm zal leiden tot bacteriële overgroei. We zien de aandoening dan ook frequent bij dieren die lijden aan EPI (exocriene pancreasinsufficiëntie). Hier moet een antibioticum opgestart worden door een dierenarts. Probiotica zullen hier geen genezing bieden. Probiotica hebben hier wel een krachtig preventief effect. Foliumzuur en vit B12 moeten bijgegeven worden.

Tekort aan spijsverteringsenzymen EPI

Spijsverteringsenzymen worden aangemaakt door de pancreas (alvleesklier). De pancreas produceert daarvoor enzymen als lipase en amylase.

Bij EPI is er een verstoorde aanmaak van spijsverteringsenzymen waardoor de voedingsstoffen niet verteert geraken. Dit is zichtbaar bij bloedonderzoek. U kan dit ook zien doordat uw dier diarree heeft in grote hopen (dat is erg opvallend, lijkt op koeienvlaai), uw dier veel eet en desondanks erg mager is. Deze dieren moeten spijsvereringsenzymen over hun voeding krijgen.

Pancreatitis SPOED

Bij pancreatitis is er een vroegtijdige activatie van de pancreas enzymen in de pancreas zelf waardoor er autodigestie (vertering) van de pancreas ontstaat. Deze enzymen worden bij gezonde individuen pas geactiveerd in de darmen. De oorzaak van pancreatitis, waar vooral de kat aan gevoelig is, het is dikwijls ongekend. Dieren met acute pancreatitis we hebben veel pijn in de buik en zullen meestal stoppen met eten. Dieren met pancreatitis zijn spoedpatiënten.

Chronische diarree

Chronische diarree moet grondig onderzocht worden. Naast de voedselintolerantie zijn er nog een aantal andere oorzaken van chronische diarree. Het resultaat van de chronische ontsteking is steeds dezelfde, de darmwand zal van structuur veranderen en een definitief karakter krijgen.

Voeding moet aangepast worden naar hypo-allergeen totdat de oorzaak van de chronische diarree gekend is. Chronische diarree gaat dikwijls samen met een ontsteking van de darmwand die mogelijks permanent zal beschadigd worden doordat de natuurlijke cellen verdwenen zijn en plaats hebben gemaakt voor ongewenste ontstekingscellen. Er wordt bij chronische diarree nagegaan of er ongewenste parasieten in de darm leven, of het dier allergisch is, of het dier intolerant is. Ook tumoren en ziekten in andere organen kunnen chronische diarree veroorzaken. Voedselintolerantie als oorzaak van chronische diarree komt heel vaak voor.

Nuttige bloedonderzoek om systemische oorzaken na te gaan die diarree kunnen veroorzaken.

• Nierpatiënten hebben maagdarmklachten waarvan de oorzaak in de nier is gelegen (braken, diarree, geen eetlust).
• Schildklierpatiënten (te snel werkend) hebben maagdarmklachten met de oorzaak in de schildklier (braken, diarree, veel eetlust).
• Bijnierproblemen geven ook maagdarmstoornissen naast andere klachten als zwakte en veel drinken/plassen.
• Suikerzieke patiënten vertonen ook soms erge maagdarmstoornissen.